Τι σχέση μπορεί να έχει το Ορθόδοξο ήθος με την απόκρυψη της αλήθειας,την παραπληροφόρηση,την κατασυκοφάντηση, την σπίλωση των υπολήψεων άλλων ανθρώπων και μάλιστα θεολόγων;
Από τις πρώτες μέρες της λειτουργίας του ιστολογίου μας είχαμε προειδοποιήσει ότι δεν πρόκειται να ανεχτούμε άλλο τους «ιδιοκτήτες της αλήθειας». Συγκεκριμένα γράφαμε: «Πάνε χρόνια τώρα, που σε καθημερινή βάση μέσα από συγκεκριμένα blogs, εφημερίδες, περιοδικά αλλά και από τους άμβωνες των ναών, γινόμαστε μάρτυρες μιας ανήθικης (αλλά και χρηζούσης ψυχιατρικής έρευνας ενίοτε) επίθεσης, από συγκεκριμένα πρόσωπα εναντίον θεολόγων, πανεπιστημιακών, ιερέων, επισκόπων, συγγραφέων, πατριαρχών?. Όλοι τους κατηγορούνται για Παπισμό, Προτεσταντισμό, Συγκρητισμό? είναι όργανα της Νέας Εποχής, προδότες της πίστης και της πατρίδας, (αυτά τα δύο σε συσκευασία του ενός, πάντα πουλούσαν πολύ) άνθρωποι του Αντιχρίστου, κακόδοξοι κ.λ.π. Η «καθαρότητά» τους δεν ανέχεται ούτε την παρουσία προσωπικοτήτων όπως ο Αναστάσιος Αλβανίας ή ο Αλέξανδρος Σμέμαν.
Δυστυχώς, η ευγένεια και η ανεκτικότητα πολλές φορές εκλαμβάνονται ως αδυναμία από μερικούς. Όλα όμως έχουν τα όριά τους? Δεν σας αντέχουμε άλλο κύριοι, ούτε εσάς, ούτε την «καθαρότητά» σας. (25-10-2010)
Κάποιοι δεν το πήραν το μήνυμα, δεν κατάλαβαν ότι αυτό που λέγαμε το εννοούσαμε. Συνέχισαν να λειτουργούν και να φέρονται με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο. Σε μια σειρά συκοφαντικών δημοσιεύσεων στα ιστολόγια, τα περιοδικά και τις εφημερίδες που ελέγχουν χρησιμοποιούν περιφρονητικούς χαρακτηρισμούς, αποσιωπούν γεγονότα και προσπαθούν με αναληθή στοιχεία να διασύρουν ανθρώπους και καταστάσεις. Στόχος τους το τελευταίο διάστημα, μεταξύ των άλλων, είναι και ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος ΚΑΙΡΟΣ ,του οποίου ο γράφων είναι μέλος της Διοικούσας Επιτροπής. Δεν θα μπορούσε βέβαια να λείψει από αυτό πάρτυ παραπληροφόρησης, ο γνωστός σε όλους μας «Ορθόδοξος Τύπος». Στις σελίδες του (αρ. 1853, 12/11/2010) φιλοξενήθηκε άρθρο στο οποίο ο αρθρογράφος παραπληροφορεί τους αναγνώστες της εφημερίδας για τη στάση του ΚΑΙΡΟΥ στο ζήτημα που προέκυψε σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών στο "Νέο Λύκειο Η Δ.Ε. του ΚΑΙΡΟΥ από τις 19-11-2010 απέστειλε προς την εφημερίδα την παρακάτω επιστολή:
Προς
Την εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος»
Αξιότιμοι κύριοι,
Στο τελευταίο σας φύλλο (αρ. 1853, 12/11/2010) και στη σελίδα 8, φιλοξενείται άρθρο συνεργάτη σας , που υπογράφει ως Γ.Ζ, στο οποίο περιέχονται πληροφορίες και κρίσεις για το Σύνδεσμό μας, που δυσφημούν και υποτιμούν τη δράση του ενώ ταυτόχρονα ως απολύτως ψευδείς παραπληροφορούν τον ανυποψίαστο αναγνώστη, δημιουργώντας αρνητικές εντυπώσεις, μακράν της γνωστής διεθνώς δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Ο συνεργάτης σας, αναφερόμενος στη κρίση για το μάθημα των Θρησκευτικών στο «Νέο Λύκειο» και τις αντιδράσεις της θεολογικής εκπαιδευτικής κοινότητας, ισχυρίζεται ότι ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ» , «εσιώπησεν ενόχως».
Ως προς το «εσιώπησεν» θεωρούμε τουλάχιστον ότι -δημοσιογραφικώς κρινόμενο- αποτελεί ολίσθημα του αρθρογράφου, αφού δεν φρόντισε να επαληθεύσει την γνώμη του, μέσω πληροφόρησης την οποία προφανώς δεν ανεζήτησε, πριν την καταγράψει με απόλυτη βεβαιότητα. Ήδη από της 20/10/2010 ο «ΚΑΙΡΟΣ» έχει εκδώσει και κυκλοφορήσει εκτενή και εμπεριστατωμένη ανακοίνωση για το θέμα, η οποία έχει μέχρι σήμερα τύχει ευμενέστατης κριτικής από τον θεολογικό ? εκπαιδευτικό κόσμο και φυσικά είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του [www.kairosnet.gr]. Άρα προς τι ,το «εσιώπησεν»; Μάλλον δεν φαίνεται αυτονόητο, ότι είναι άλλο πράγμα, το να διαφωνεί κανείς με αυτά που υποστηρίζει ο «ΚΑΙΡΟΣ» και ασφαλώς άλλο, το να ισχυρίζεται ότι ο «ΚΑΙΡΟΣ» δεν μίλησε ποτέ.
Αλλά ο «ΚΑΙΡΟΣ» σύμφωνα με την πεπλανημένη του άποψη δεν εσιώπησε απλώς αλλά «ενόχως». Στο ψεύδος δηλαδή, έστω οφειλόμενο σε βαθεία άγνοια, προστίθεται και η συκοφαντία. Δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύσει κανείς διαφορετικά την προηγούμενη κρίση παρά ως προσπάθεια μείωσης της τιμής και της υπολήψεως των μελών μας, διότι φυσικά ο «ΚΑΙΡΟΣ» δεν είναι απλώς μια ιδέα. Που στηρίζεται άραγε αυτή η κρίση περί «ενόχου σιωπής»; Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις στα θεολογικά δρώμενα και η εφημερίδα σας συμπεριλαμβάνεται σ΄ αυτούς, γνωρίζουν τις παρεμβάσεις του «ΚΑΙΡΟΥ» σε πολλά επίπεδα. Ελπίζουμε ότι δεν έγινε με πλήρη συνείδηση των γραφομένων.
Είναι απορίας άξιον, ότι άνθρωποι που υπερασπίζονται την Ορθοδοξία σθεναρώς, δεν υπερασπίζονται εμπράκτως και την Ορθοπραξία. Ασφαλώς, το δικαίωμα της κριτικής είναι αναφαίρετο για όλους, αλλά με ποιους όρους; Είναι δυνατόν μια διαφορετική άποψη να αντιμετωπίζεται μονίμως ως πεπλανημένη; Που επιστρέφουμε με παρόμοιες αντιλήψεις και πρακτικές; Έχουμε καταστήσει σαφές ότι ο «ΚΑΙΡΟΣ» δεν ενδιαφέρεται να συμμετέχει σε ένα διάλογο, που διεξάγεται με συνθήματα και δεν περιέχει θέσεις ή προτάσεις, διατυπωμένες με νηφαλιότητα και σοβαρότητα.
Πιστεύουμε πως θα συμφωνήσετε ότι οποιαδήποτε κριτική δεν δικαιολογεί παρόμοια ολισθήματα, εφόσον σπιλώνονται αδίκως και αναιτίως υπολήψεις και μειώνονται συνειδήσεις ανθρώπων, που και στον αρθρογράφο σας, είναι εν πολλοίς άγνωστοι.
Έχουμε τη γνώμη, ότι στοιχειώδης δεοντολογία επιβάλλει να δημοσιευθεί η παρούσα επιστολή στον οικείο τόπο της εφημερίδος σας και ο αρθρογράφος σας, αξιότιμος κ. Γ.Ζ να επανορθώσει τάχιστα και για το «εσιώπησεν» και για το «ενόχως». Το κείμενο της ανακοίνωσης του «ΚΑΙΡΟΥ» για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών στο «Νέο Λύκειο» τίθεται στη διάθεσή σας τόσο για τη δημοσίευσή του όσο και την άσκηση της όποιας κριτικής, που είναι πάντα καλοδεχούμενη όταν ασκείται με ευπρέπεια και επιχειρήματα.
Πέρασε ένας και πλέον μήνας και ο «Ορθόδοξος Τύπος» ούτε απάντησε, ούτε δημοσίευσε την επιστολή του ΚΑΙΡΟΥ και βεβαίως ούτε αναφέρθηκε στις επίσημες θέσεις του Συνδέσμου για το «Νέο Λύκειο» ούτε προέβη έστω σε μία απλή επανόρθωση των όσων ψευδώς είχε υποστηρίξει. Και ρωτάμε έτσι απλά τους υπευθύνους της εφημερίδας: Τι σχέση μπορεί να έχει το Ορθόδοξο ήθος με την απόκρυψη της αλήθειας, την παραπληροφόρηση, την κατασυκοφάντηση, την σπίλωση των υπολήψεων άλλων ανθρώπων και μάλιστα θεολόγων; Αυτό είναι το ήθος που πρεσβεύετε, το οποίο αποκαλείται Ορθόδοξο και του οποίου υπεραμύνεστε μαχητικά στρεφόμενοι κατά πάντων που τείνουν να το αλλοιώσουν (κατά τη γνώμη σας πάντα);
