του  Γεωργίου Παπαδόπουλου 

Θεολόγου- Φιλολόγου

Ανοικτή επιστολή προς τα thriskeftika.blogspot.com και τους ποικιλώνυμους επισκέπτες και αναγνώστες του

Πρόθεση της παρούσας δημοσίευσης δεν είναι να ανατρέψει τις παγιωμένες πεποιθήσεις του διαχειριστή του blog, για πρόσωπα και κινήσεις του θεολογικού κόσμου αλλά κυρίως να «υποδείξει» το άτοπο και μειωτικό και για τη δική του νοημοσύνη, της εσκεμμένης διαστροφής κειμένων, τα οποία άλλωστε δεν χρήζουν του δικού του «μονότροπου» σχολιασμού, αφού είναι εκτεθειμένα σε κοινή θέα και δημόσια ανάγνωση, από ανθρώπους που διαθέτουν και νου και κρίση. Τουλάχιστον έτσι νομίζουμε?.

Επομένως δύσκολα κανείς αντιλαμβάνεται το πώς σχολιάζει την πρόθεση του Π.Ι να συνεργαστεί με τις θεολογικές ενώσεις, όταν ισχυρίζεται ότι « ο Καιρός εξασφάλισε τη δέσμευση του προέδρου του Π.Ι να συνεχίσει τις συναντήσεις μαζί του», ενώ είναι πέραν πάσης αμφιβολίας γεγονός, ότι το αντίθετο ακριβώς συνέβη. Δηλαδή ο πρόεδρος του Π.Ι αυτοβούλως στον πρόλογό του δεσμεύτηκε να συνεχίσει τις επαφές του με τις θεολογικές ενώσεις (εννοείται και την ΠΕΘ) και κατά την διάρκεια των εργασιών της επιτροπής για τα νέα ΠΣ Δημοτικού και Γυμνασίου.

?Ενα άλλο παράδειγμα, παρόμοιο με το προηγούμενο, που έχει σχέση με την ανάγνωση των κειμένων που επικριτικά σχολιάζει αλλά και με τις «πληροφορίες» με τις οποίες επιχειρεί την ενημέρωση των αναγνωστών της ιστοσελίδας του. Παραπέμποντας στο δελτίο τύπου του «ΚΑΙΡΟΥ» υποστηρίζει στην κριτική του ότι το κείμενο ομιλεί για «κατηχητικές προτροπές» ενώ πραγματικά λέει για «κατηχητικές πρακτικές». Δεν πρόκειται ασφαλώς για κολοσσιαίο λάθος, απλά αξίζει να επισημανθεί, ότι από την βιασύνη του να γράψει με πάθος εναντίον οιουδήποτε δεν συμφωνεί με τις απόψεις του, δεν έχει την στοιχειώδη υπομονή να διαβάσει προσεκτικά και να αναπαραγάγει τουλάχιστον σωστά το κείμενο που σχολιάζει.

Όταν αναφέρεται στο Π.Ι μιλά συνήθως απαξιωτικά για «τους θεολόγους του Π.Ι». Γνωρίζεις πόσοι και ποιοι είναι; Εννοεί προφανώς ότι πρόκειται για κάποια ομάδα. Εκτός από τον σύμβουλο Σταύρο Γιαγκάζογλου, ποιους άλλους γνωρίζει; Για να μη μείνη αναπανάντητο το ερώτημα και θεωρηθεί ρητορικό, τον πληροφορούμε ότι στο γραφείο των θεολόγων του Π.Ι , σήμερα (2010) υπηρετεί εκτός από τον προαναφερθέντα σύμβουλο και ένας καθηγητής θεολόγος, ως αποσπασμένος εκπαιδευτικός από τη Β/θμια εκπαίδευση (με 25ετή υπηρεσία). Αντιλαμβάνεται άραγε ο επιτιθέμενος ανοικείως προς τους «θεολόγους του Π.Ι», ότι ο συγκεκριμένος συνάδελφος ως εκ της θέσεώς του και των συγκεκριμένων του αρμοδιοτήτων, ούτε αποφάσεις μπορεί να επηρεάσει, ούτε συμμετέχει στη λήψη τους, ούτε υπογράφει υπηρεσιακά έγγραφα, ούτε καθορίζει θέματα, ούτε χαράσσει εκπαιδευτική πολιτική. Άρα προς τι το επαναλαμβανόμενο πυροτέχνημα, «οι θεολόγοι του Π.Ι» κάνουν αυτό ή το άλλο; Αντιλαμβάνεται άραγε ο κρίνων εφόσον και αυτός υπηρετεί στη β/θμια εκπαίδευση τη δύσκολη θέση στην οποία έρχεται πολλές φορές, ο ανωτέρω υπηρετών με απόσπαση στο Π.Ι, όταν βλέπει με κακόβουλο τρόπο να αναμιγνύεται, στις διάφορες καταγγελίες για το ποιόν, το ήθος, τη δράση και τις μεθοδεύσεις των θεολόγων του Π.Ι.; Τι είδους ήθος κομίζει ο καταγγέλλων αδιακρίτως πρόσωπα, εν πολλοίς άγνωστα σ΄αυτόν, καταφερόμενος εναντίον τους με μειωτικούς χαρακτηρισμούς, συκοφαντικές για τον πραγματικό τους ρόλο διαδόσεις; Πόθεν αντλεί τη βεβαιότητα ότι παρόμοιες δυσφημιστικές επιθέσεις θα μείνουν αναπάντητες με τη χρήση όλων των νομίμων μέσων, που έχουν στη διάθεσή τους οι υβριζόμενοι;

Αλλά ας έρθουμε λίγο και επί της ουσίας. Νομίζω γνωρίζει πολύ καλά ο καταγγέλλων, ότι οι χρησιμοποιούμενοι από διαφόρους, χαρακτηρισμοί του Μαθήματος των Θρησκευτικών, όσον αφορά στον χαρακτήρα του και την φυσιογνωμία του είναι αδόκιμοι και το λιγότερο άστοχοι, ενίοτε δε και παραπλανητικοί. Κανένα επίσημο νομικής φύσης κείμενο δεν ορίζει το μάθημα ως «ομολογιακό» ή ως «θρησκειολογικό» ή ως «πολιτιστικό», ή ως «κατηχητικό» κλπ. Όλοι οι χαρακτηρισμοί-ετικέτες αποτελούν προϊόν της σκέψης διαφόρων «σχολών» που προσπαθούν να ανακαλύψουν το ιδανικό περιεχόμενο του μαθήματος ή να προσδιορίσουν τους σκοπούς της διδασκαλίας του. Επειδή υποστηρίζει «φανατικά» την θέση της ΠΕΘ για το «ομολογιακό-κατηχητικό» χαρακτήρα του μαθήματος, θέλουμε να τον ρωτήσουμε, αν έχει διαβάσει το περιεχόμενο της επιστολής-υπομνήματος που απεστάλη από την ΠΕΘ στην Υπουργό Παιδείας το καλοκαίρι που μας πέρασε, όπου διαλαμβάνονται εκτενώς τα περί του χαρακτήρος, φυσιογνωμίας και περιεχομένου του μαθήματος. Στο κείμενο αυτό, που είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα της δηλώνεται σαφώς ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών δεν υποκαθιστά την εκκλησιαστική κατήχηση», ούτε είναι «ομολογιακό» όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ομοίως όλως αυθαιρέτως συνάγει το συμπέρασμα ότι η πρόθεση του ΚΑΙΡΟΥ να εισηγηθεί τη διδασκαλία εντός του μαθήματος των Θρησκευτικών και άλλων χριστιανικών ομολογιών, συνιστά έγκλημα αφού κατ? αυτόν αναδεικνύονται οι αιρέσεις και οι κακοδοξίες. Και τούτο επειδή προφανώς ο ίδιος θα ήθελε να γίνεται μεν αυτό αλλά με τους δικούς του όρους. Με ύβρεις δηλαδή και κατάρες κατά των αλλοδόξων. Γι? αυτό λοιδορεί την «ανεκτικότητα» και τον «σεβασμό της ετερότητος». Δεν καταλαβαίνει ότι όλοι αυτοί που τόσο τους υποτιμά , στο σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον, δεν θα ανεχθούν παραποίηση ή προσβολή των «πιστεύω» τους, ούτε θα υπομείνουν ύβρεις και δυσφημιστικές επιθέσεις; Δεν καταλαβαίνει ότι το σχολείο πρέπει να παραμείνει μακράν τέτοιων πρακτικών;

Είναι παρήγορο παρόλα αυτά το γεγονός και αποτελεί ασφαλώς πρόοδο για τον διαχειριστή του blog όταν διαπιστώνει ότι η ασήμαντη ομάδα των 44 «αντιφρονούντων» θεολόγων μετεβλήθη σε μια «μικρή μειονότητα» (ΣΗΜ: Ο ΚΑΙΡΟΣ διαθέτει αυτή τη στιγμή 422 συναδέλφους όλων των βαθμίδων, εκ των οποίων το 80% είναι εκπαιδευτικοί της τάξης). Άραγε ο «αναμεταδότης» της ΠΕΘ έχει πληροφόρηση για τον ακριβή αριθμό των ενεργών (δηλαδή οικονομικά τακτοποιημένων) μελών της και γνωρίζει πόσοι από αυτούς είναι ενεργοί εκπαιδευτικοί; Η ΠΕΘ ισχυρίζεται ότι διαθέτει άνω των 3000 μελών. Είναι όμως αυτό ακριβές; Στη Γενική Συνέλευση του 2009 μετά γενόμενη κριτική από παριστάμενα μέλη για την πτώση των εσόδων, δηλώθηκε επίσημα από τον ταμία, ότι μόνο 1200 μέλη ήταν οικονομικά τακτοποιημένα.

Ελπίζουμε να αντιληφθεί ο καταγγέλλων και ασυστόλως κατακρίνων συνάδελφος, τους πάντες και τα πάντα, αιρόμενος υπεράνω όλων ως έχων το αλάθητο, επειδή δεν στερείται της κοινής τουλάχιστον ευφυΐας, ότι η σιωπή πολλών, που κατηγορεί χωρίς να τους γνωρίζει, που συκοφαντεί χωρίς να ελέγχει τις πληροφορίες του, που μειώνει χωρίς να ενδιαφέρεται για το ήθος που συγκροτεί απέναντι ακόμη και στους μαθητές του, δεν συνιστά αδυναμία απάντησης ή απεμπόληση του δικαιώματος άμυνας, αλλά μόνο συνειδητή επιλογή, για τη διατήρηση χαμηλών τόνων σε μια ιδεολογική αντιπαράθεση, η οποία όταν στερείται κανόνων διεξαγωγής, προσβάλλει τουλάχιστον την ίδια τη δημοκρατία, αφού μόνο χάρη σ? αυτήν διεξάγεται ελεύθερα και δι? όλων των μέσων.