Ευκαιρίες για μάθηση και μετασχηματισμό του ρόλου του θεολόγου εκπαιδευτικού – Δέκα χρόνια επιμορφωτικών δράσεων του «Καιρού»

Απόστολος Μπάρλος – Βάσω Γώγου* *Θεολόγοι Βιβλιογραφική αναφορά / Reference: Μπάρλος, Α. & Γώγου, Β. (2020). Ευκαιρίες για μάθηση και μετασχηματισμό του ρόλου του θεολόγου εκπαιδευτικού – Δέκα χρόνια επιμορφωτικών δράσεων του «Καιρού». Ελληνική Περιοδική Έκδοση για τη Θρησκευτική Εκπαίδευση /Greek Journal of Religious Education, 3(1), 143-146.

Πριν 10 χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2010, στη διακήρυξη αρχών του νεοσύστατου τότε Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός», διαβάζαμε: «τώρα είναι ο καιρός για την αναβάθμιση της ΘΕ στην Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι ένα αναβαθμισμένο ΜτΘ μπορεί πράγματι να λειτουργήσει ως παράγοντας εμβάθυνσης και εμπλουτισμού της ίδιας της δημοκρατίας: ενθαρρύνοντας την κατάργηση στερεοτύπων και προκαταλήψεων, καλλιεργώντας την υπευθυνότητα και εμπνέοντας την έμπρακτη αγάπη για τον συνάνθρωπο και την κτίση. Μπορεί και πρέπει να συμβάλει το ΜτΘ, ώστε οι μαθητές να έχουν τη δυνατότητα, τη γνωστική υποδομή και την ψυχική ευρυχωρία για έναν απροκατάληπτο και εποικοδομητικό διάλογο, με αποδοχή και σεβασμό της θρησκευτικής ετερότητας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απεμπολούν ή σχετικοποιούν τη δική τους -θρησκευτική ή μη- ταυτότητα». Και λίγο πιο κάτω, στο ίδιο κείμενο, διατυπώνονταν και η πρόταση του Συνδέσμου για το μάθημα των Θρησκευτικών: «Να διαμορφώσουμε μια νέα και λειτουργική πρόταση για το ΜτΘ, που να υπερβαίνει την τρέχουσα μεταβιβαστική και διαχειριστική αντίληψη για την εκπαίδευση. Άλλωστε, είναι πια κοινά αποδεκτό, ότι η γνώση δεν είναι μόνο προϊόν μεταβίβασης, αλλά ανακαλύπτεται και παράγεται και από τον ίδιο τον μαθητή. Επομένως, το Αναλυτικό Πρόγραμμα αλλά και τα διδακτικά βιβλία είναι ανάγκη να αποβάλουν τη λογική μιας κλειστής και προκατασκευασμένης γνώσης. Θα πρέπει να παρέχουν τη δυνατότητα για μια ουσιαστική και δυναμική αλληλεπίδραση ανάμεσα στον μαθητή, στα περιεχόμενα και στον δάσκαλο, που θα εδράζεται στην ερμηνεία, στην κριτική και στον διάλογο. Στην προοπτική αυτή, θα πρέπει να επεξεργαστούμε μια νέα καθολική προσέγγιση της γνώσης, καθώς και τη συνακόλουθη μεθοδολογία, ώστε το ΜτΘ να μην εξαντλείται στην «πληροφόρηση γύρω από» τις θρησκείες, αλλά να στοχεύει σε μια «μάθηση από» τις θρησκείες, που θα διευρύνει τον πνευματικό ορίζοντα του μαθητή». Την ίδια εκείνη χρονιά, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων προχώρησε στην εκπόνηση Νέων Προγραμμάτων Σπουδών για όλα τα μαθήματα της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Δημοτικό – Γυμνάσιο) με την επωνυμία «Νέο Σχολείο». Σ’ αυτό το πλαίσιο, έγινε και το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών. Η πρόταση λοιπόν που διατύπωσε τότε ο «Καιρός» για την αναβάθμιση του μαθήματος βρήκε πρόσφορο έδαφος να υλοποιηθεί καθώς αυτή η πρόταση αναδείκνυε τα ίδια δημιουργικά εκπαιδευτικά ανοίγματα που αναζητούσε και το «Νέο Σχολείο». Έτσι, δημιουργήθηκε ένα Νέο Πρόγραμμα για το ΜτΘ,....

ΔΕΙΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΛΘΕ ΕΔΩ