Χρήστος Καρακόλης* * Καθηγητής, Τμ. Θεολογίας, Ε.Κ.Π.Α., πρόεδρος Δ.Σ. ΚΑΙΡΟΥ
Βιβλιογραφική αναφορά / Reference: Καρακόλης, Χ. (2020) Ο «Καιρός» και η θρησκευτική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Ελληνική Περιοδική Έκδοση για τη Θρησκευτική Εκπαίδευση /GreekJournal of Religious Education, 3(1), 139-142.
Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός – για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια από την ίδρυσή του. Η επέτειος αυτή μας δίνει την αφορμή να επιχειρήσουμε μια κριτική ανασκόπηση και αξιολόγηση των νεότερων εξελίξεων γύρω από τη θρησκευτική εκπαίδευση στη χώρα μας. Τις τελευταίες δεκαετίες η θρησκευτική εκπαίδευση στην Ελλάδα διέγραψε μια πολυτάραχη πορεία. Από μια εποχή, κατά την οποία υπήρχε σχεδόν παντελής απουσία μεταναστών στη χώρα και οι σχολικές τάξεις αποτελούνταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από ορθόδοξους μαθητές – εκτός βέβαια από συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές όπως ορισμένα νησιά των Κυκλάδων και η Δυτική Θράκη, με σημαντικό ποσοστό ρωμαιοκαθολικού και μουσουλμανικού πληθυσμού αντιστοίχως – περάσαμε σταδιακά σε μια περίοδο, κατά την οποία η Ελλάδα δέχθηκε μεγάλα μεταναστευτικά κύματα, τα οποία είχαν ως συνέπεια τη σταδιακή αλλαγή της σύνθεσης της ελληνικής κοινωνίας και αναπόφευκτα και των σχολικών τάξεων. Έτσι το ομολογιακό-κατηχητικό Μάθημα των Θρησκευτικών άρχισε πλέον εκ των πραγμάτων να απευθύνεται παράλληλα και σε μαθητές διαφορετικών θρησκευτικών ταυτοτήτων και πεποιθήσεων. Προσωπικά, είχα την εμπειρία ενός εβραίου και ενός ρωμαιοκαθολικού συμμαθητή μόνο σε ολόκληρη τη δωδεκαετή διάρκεια του σχολικού μου βίου, κατά τις δεκαετίες του ᾽70 και του ᾽80. Αντίστοιχη ήταν η εικόνα και στα άλλα τμήματα του σχολείου μου και προφανώς στη συντριπτική πλειονότητα των σχολείων της χώρας. Ωστόσο, παρά το ότι ο δάσκαλος στο Δημοτικό και ο θεολόγος στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δίδασκαν το Μάθημα των Θρησκευτικών σχεδόν αποκλειστικά σε ορθόδοξους χριστιανούς, οι πλείστοι των μαθητών αυτών στερούνταν κάθε ουσιαστικού ενδιαφέροντος για το περιεχόμενο του μαθήματος, το οποίο ούτως ή άλλως ήταν σαφώς υποτιμημένο σε σχέση με τα περισσότερα άλλα μαθήματα του σχολικού προγράμματος.
