Χολαργός  4 Αυγούστου 2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τα τελευταία χρόνια κάθε καλοκαίρι (συνήθως Αύγουστο) η εκπαιδευτική κοινότητα πληροφορείται νέα μέτρα και νέες ρυθμίσεις που αφορούν σε κρίσιμα για την σχολική ζωή ζητήματα. Ιδιαίτερες « τραυματικές εμπειρίες» έχει αποκομίσει η θεολογική εκπαιδευτική κοινότητα από αιφνίδιες αποφάσεις που σχετίζονται με το πλαίσιο διδασκαλίας και παρακολούθησης του μαθήματος των Θρησκευτικών. Οι  εγκύκλιοι του 2008(περί απαλλαγών) και όσες ακολούθησαν προσπαθώντας να «θεραπεύσουν» τις πληγές που άνοιξαν οι πρώτες, είναι ενδεικτικές της βούλησης του υπουργείου Παιδείας για την ρύθμιση ή απορρύθμιση ενός θέματος που ως μη όφειλε,  αναδείχθηκε σε πρώτης γραμμής πρόβλημα για εκπαιδευτικούς(διδάσκοντες και σχολική διοίκηση) , γονείς και μαθητές.

Η πρόσφατη- εκ νέου - ανακίνηση μέσω δημοσιευμάτων στον ημερήσιο τύπο του ζητήματος της απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών και η «καταιγιστική» ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και αντιθέσεων στα μέσα ηλεκτρονικής κοινωνικής δικτύωσης, θέτουν και πάλι, στο προσκήνιο της  εκπαιδευτικής επικαιρότητος ένα ζήτημα, για το οποίο όλες οι θεολογικές ενώσεις είχαν συμφωνήσει ότι είχε με ικανοποιητικό τρόπο διευθετηθεί με την  κοινοποίηση  της τελευταίας εγκυκλίου(23/1/2015),στις σχολικές μονάδες .

Ο σύλλογός μας θεωρεί ότι κάθε αναψηλάφηση του καθεστώτος απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών , έστω και υπό το κράτος αποφάσεων-συστάσεων ανεξαρτήτων αρχών, θα είναι επιζήμια τόσο για το ίδιο το μάθημα όσο και για την ομαλή λειτουργία των σχολικών μονάδων, όπως έχει ήδη εξηγήσει, μέσω εμπεριστατωμένου υπομνήματος που είχε αποστείλει  στο υπουργείο(Σεπτέμβριος 2014). Εκεί είχαμε με έμφαση τονίσει πως η όποια μελλοντική ρύθμιση του υπουργείου για το θέμα αυτό  θα έπρεπε να βασίζεται  σε τρεις βασικούς άξονες: 1.Στην ισονομία των μαθητών μέσα στη σχολική κοινότητα  όσον αφορά τον αριθμό των διδασκόμενων μαθημάτων, 2. Στο σεβασμό της διακριτής ιδιαιτερότητας  κάθε μαθητή, στο πλαίσιο της οποίας μπορεί να ασκεί νομίμως  το δικαίωμα  της   απαλλαγής  και 3. Στην υψηλή παιδευτική αξία του μαθήματος των Θρησκευτικών, που σε περιόδους ιδιαίτερα, όπως η σημερινή, της ποικιλώνυμης κρίσης, μπορεί και μέσω του περιεχομένου του αλλά και με την προσωπική συμβολή  όσων το διακονούν μέσα στη σχολική τάξη, να προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στη χειμαζόμενη Ελληνική κοινωνία.

Επομένως πιστεύουμε και ελπίζουμε πως το υπουργείο Παιδείας δεν θα «ανοίξει» και πάλι ένα θέμα, εφόσον δεν υφίσταται προφανής αιτία. Οι όποιες γνωματεύσεις των ανεξαρτήτων αρχών, που σημειωτέον λειτουργούν εντός - και με την έγκριση - της συντεταγμένης Πολιτείας, είναι μεν σεβαστές εφόσον στηρίζονται σε αναντίρρητες πραγματικότητες, ωστόσο δεν μπορεί να αποτελούν το μοναδικό σύμβουλο της  βούλησης ενός υπεύθυνου πολιτικού θεσμικού οργάνου, που αποφασίζει και λειτουργεί με γνώμονα  την παιδαγωγική  αξία και σκοπιμότητα ενός πολυφωνικού και πλουραλιστικού ωρολογίου εκπαιδευτικού προγράμματος, την ιστορία και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης στο νεότερο ελληνικό κράτος και φυσικά την πανθομολογούμενη ιδιαίτερη πολιτισμική παράδοση του τόπου αυτού, αναπόσπαστο στοιχείο της οποίας αποτελεί η σύνδεση της καθημερινότητας  με τις ποικίλες εκφράσεις της  εκκλησιαστικής εμπειρίας, όπως αυτή ποικιλότροπα αποκαλύπτεται στη λατρεία, την τέχνη, τη θεολογία  και την ίδια τη ζωή.

Για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος                                                                                                                                                Ο Γ. Γραμματέας

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΣΧΟΣ                                                                                                             ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Επικ. Καθηγητής Θεολογικής σχολής ΕΚΠΑ                                                                                  Διευθυντής Λυκείου