ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΚΑΣΑΣ

Τις πολυεπίπεδες παραμέτρους –εθνικές, εκπαιδευτικές και θρησκευτικές– της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που έκρινε αντισυνταγματικά τα νυν προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών, αναδεικνύει ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός». Μάλιστα μιλάει για προσπάθεια διχασμού των θεολόγων, ανάμεσα σε εκείνους που τάσσονται υπέρ και εκείνους που είναι κατά των νυν προγραμμάτων. Ειδικότερα, ο «Καιρός» αναφέρει ότι με τις αποφάσεις του ΣτΕ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ώστε τα Θρησκευτικά να καταστούν ουσιαστικά επιλεγόμενο και προαιρετικό μάθημα, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού σχολείου, αφού με μόνη την επίκληση της θρησκευτικής του συνείδησης κάθε μαθητής θα μπορεί να απαλλάσσεται, ακόμη και κάθε ορθόδοξος χριστιανός μαθητής, ακόμη και εκείνος ο οποίος θα προτιμά για λόγους προσωπικής διευκόλυνσης να παρακολουθεί ένα μάθημα λιγότερο.

«Οδηγούμαστε σε δύο κατηγορίες μαθητών: αυτούς που θα παρακολουθούν το ορθόδοξο μάθημα και αυτούς που θα επιλέγουν να μην το παρακολουθούν. Το δεδομένο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικά κοινοποίηση των θρησκευτικών φρονημάτων τόσο των ορθόδοξων όσο και των μη ορθόδοξων μαθητών; Και μια τέτοια πρακτική διάκρισης δεν θα προαγάγει τελικά την άγνοια του άλλου και άρα τη διαθρησκευτική προκατάληψη;» ρωτούν οι θεολόγοι. Παράλληλα, επισημαίνουν ότι η εισαγωγή «ισότιμου» εναλλακτικού μαθήματος, όπως ζητεί το ΣτΕ, αποτελεί σοβαρή αρνητική εξέλιξη, επειδή μέσω αυτής γενικεύεται η εφαρμογή της πολυθρησκειακής και πολυομολογιακής οργάνωσης της θρησκευτικής εκπαίδευσης.

Τις πολυεπίπεδες παραμέτρους –εθνικές, εκπαιδευτικές και θρησκευτικές– της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), που έκρινε αντισυνταγματικά τα νυν προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών, αναδεικνύει ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός». Μάλιστα μιλάει για προσπάθεια διχασμού των θεολόγων, ανάμεσα σε εκείνους που τάσσονται υπέρ και εκείνους που είναι κατά των νυν προγραμμάτων. Ειδικότερα, ο «Καιρός» αναφέρει ότι με τις αποφάσεις του ΣτΕ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ώστε τα Θρησκευτικά να καταστούν ουσιαστικά επιλεγόμενο και προαιρετικό μάθημα, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού σχολείου, αφού με μόνη την επίκληση της θρησκευτικής του συνείδησης κάθε μαθητής θα μπορεί να απαλλάσσεται, ακόμη και κάθε ορθόδοξος χριστιανός μαθητής, ακόμη και εκείνος ο οποίος θα προτιμά για λόγους προσωπικής διευκόλυνσης να παρακολουθεί ένα μάθημα λιγότερο.

«Οδηγούμαστε σε δύο κατηγορίες μαθητών: αυτούς που θα παρακολουθούν το ορθόδοξο μάθημα και αυτούς που θα επιλέγουν να μην το παρακολουθούν. Το δεδομένο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικά κοινοποίηση των θρησκευτικών φρονημάτων τόσο των ορθόδοξων όσο και των μη ορθόδοξων μαθητών; Και μια τέτοια πρακτική διάκρισης δεν θα προαγάγει τελικά την άγνοια του άλλου και άρα τη διαθρησκευτική προκατάληψη;» ρωτούν οι θεολόγοι. Παράλληλα, επισημαίνουν ότι η εισαγωγή «ισότιμου» εναλλακτικού μαθήματος, όπως ζητεί το ΣτΕ, αποτελεί σοβαρή αρνητική εξέλιξη, επειδή μέσω αυτής γενικεύεται η εφαρμογή της πολυθρησκειακής και πολυομολογιακής οργάνωσης της θρησκευτικής εκπαίδευσης.

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ